Ο καλογιάννης
Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά
γοργός ο γερανός τα πελαγώνει.
Η φλύαρη χελιδονοφωλιά
χορτάριασε, παντέρημη και μόνη.
Του σπίνου χάθηκ' η γλυκιά λαλιά,
φοβήθηκε ο μελισσουργός το χιόνι,
κι η σουσουράδα στην ακρογιαλιά
δεν τρέχει, δεν πηδά, δεν καμαρώνει.
Στης λυγερής τ' ολόξερο κλαδί,
του φθινοπώρου φτωχικό παιδί
ο καλογιάννης πρόσχαρος προβάλλει.
Με λόγια σιγαλά και ταπεινά
μικρός προφήτης φτερωτός μηνά
την άνοιξη, που θα γυρίσει πάλι.
Γεώργιος Δροσίνης
Κοκκινολαίμης ή καλογιάννης, πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου