κρισίμως κινδυνεύον (CR)
Είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο της χώρας μας το χρώμα του είναι καφέ-κόκκινο το καλοκαίρι και σκούρο-καφέ το χειμώνα. Το αρσενικό έχει κέρατα που μπορούν να μεγαλώσουν μέχρι και 2,5 εκ. την ημέρα. Όταν αναπτυχθούν πλήρως πέφτουν και βγαίνουν καινούργια κάθε χρόνο. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία η Άρτεμις το έθεσε υπό την προστασία της καθώς το θαύμαζε για τον ελεύθερο και ατίθασο χαρακτήρα του.
Όταν ένα ελάφι προειδοποιεί τα άλλα ότι υπάρχει κίνδυνος κάνει έτσι:
Τρώει φύλλα, βλαστούς, οφθαλμούς και καρπούς θάμνων και δέντρων. Το χειμώνα προτιμάει τα δάση με πλατύφυλλα και κωνοφόρα δέντρα, παραποτάμιες περιοχές και το καλοκαίρι μετακινείται σε περιοχές ψηλότερα, αλπικές, όπου υπάρχει περισσότερη τροφή.
To ελάφι εξαπλώνεται σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη, τη βόρεια Αφρική,
τις περισσότερες οροσειρές της κεντρικής Ασίας, τη Σιβηρία, την Άπω
Ανατολή και τη βόρεια Αμερική. Παλιότερα στη χώρα μας ήταν αρκετά
διαδεδομένο στη βόρεια και κεντρική Ελλάδα και την Εύβοια. Μέχρι το 1940
υπήρχε σε όλα τα δάση της Μακεδονίας και της Θράκης. Σιγά σιγά
εξαφανίστηκε και έχουν απομείνει 20 με 30 άτομα στα δάση της Ροδόπης
(Θράκη). Ο πληθυσμός που υπάρχει στην Πάρνηθα (Αθήνα) έχει εισαχθεί τον
προηγούμενο αιώνα από τη Δανία, Βουλγαρία και πρώην Γιουκοσλαβία. Ένας
μικρός πληθυσμός που υπάρχει στην Ήπειρο είναι προϊόν εκτροφής.
Είναι είδος πολυγαμικό και σχηματίζει αγέλες είτε τα θηλυκά όλα μαζί, με τα μωρά τους όταν έχουν, και τα αρσενικά ξεχωριστά σε άλλη αγέλη, είτε οικογένειες γονείς και παιδιά μαζί. Ζευγαρώνει από τα μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου και μετά από εγκυμοσύνη 8 μηνών το θηλυκό γεννά ένα μικρό συνήθως το Μάιο. Το νεαρό ελάφι έχει άσπρες βούλες που χάνονται όταν μεγαλώσει.
βίντεο
τραγούδια
πηγές
Κέντρο Απογραφής της Πανίδας της Ελλάδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου