Η αιχμαλωσία των δελφινιών, εκτός από το ότι εγείρει ζήτημα ηθικό και είναι ασύμβατη με την ευζωία τους, συμπεριλαμβάνεται
στις απειλές που αντιμετωπίζουν οι
άγριοι πληθυσμοί. Τα
προγράμματα αναπαραγωγής δελφινιών στην αιχμαλωσία έχουν αποδειχθεί αφ' ενός
μεν προβληματικά (δυσκολία αποφυγής της ενδογαμίας, απόρριψη των νεογνών από
τις μητέρες τους και υψηλό ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας), αφ' ετέρου μη επαρκή
για την αντικατάσταση των ατόμων που πεθαίνουν (κατά κανόνα πρόωρα) και την
ικανοποίηση της αυξανόμενης ζήτησης των δελφιναρίων. Στην Ευρώπη, σήμερα, υπολογίζεται επίσημα ότι το 25% των δελφινιών που κρατούνται στα δελφινάρια έχουν συλληφθεί από
την θάλασσα, στην πραγματικότητα όμως το ποσοστό φαίνεται να είναι αρκετά
μεγαλύτερο, δεδομένης της απουσίας ελέγχων, της αδιαφάνειας στην διαχείριση και
στην εμπορική διακίνηση των δελφινιών, και της παραποίησης των πιστοποιητικών
από τους ιδιοκτήτες των δελφιναρίων (1).
Στην Ελλάδα, αξιοσημείωτη είναι επίσης και η σύγχιση που
επικρατεί ως προς την νομοθετική ρύθμιση της λειτουργίας ενός δελφιναρίου,
δεδομένου ότι, με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία, αν μια εγκατάσταση φιλοξενεί
λιγότερα από 20 άτομα αγρίων ζώων και λιγότερα από 5 είδη, δεν εμπίπτει στις
διατάξεις περί ζωολογικών κήπων, και συνεπώς δεν διέπεται από καμία Ελληνική
νομοθεσία, με αποτέλεσμα να περιπλέκεται δραματικά και το ζήτημα της αναζήτησης των αρμοδίων.
Η άμεση επαφή των ανθρώπων με τα δελφίνια (μέσα σε πισίνα ή σε κλειστή θαλάσσια περιοχή) αποτελεί νέα τάση με αυξανόμενη
ζήτηση, και πωλείται από τις επιχειρήσεις των δελφιναρίων σαν "δελφινοθεραπεία" (1, 2, 3, 4)
για άτομα
που πάσχουν κυρίως από κινητικά ή νοητικά προβλήματα. Όμως, δεν υπάρχει
καμία επιστημονική απόδειξη ότι η επαφή με τα δελφίνια μπορεί να
προσφέρει ίαση σε
οποιασδήποτε μορφής πάθηση, και επιπλέον η καταναγκαστική επαφή με τους
ανθρώπους,
χωρίς την δυνατότητα διαφυγής, αποτελεί έναν ακόμα στρεσσικό παράγοντα
για τα
αιχμάλωτα δελφίνια, τα οποία μπορεί να τα οδηγηθούν σε προβληματική και
απρόβλεπτη, μη
φυσιολογική έως και βίαιη συμπεριφορά, με αποτέλεσμα την πρόκληση ατυχημάτων. Επίσημη θέση του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ αποτελεί το αίτημα της απαγόρευσης, στην Ελλάδα,
της διατήρησης κητωδών σε αιχμαλωσία.
πηγές
Διαστήματα Ηλιοφάνειας
Αρκτούρος "Αιχμάλωτα άγρια ζώα στην Ελλάδα (Θεσσαλονίκη 2011) σ. 20-21. Για το τσίρκο βλ. σ. 18-19.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου